Η ομιλία του Λαοκράτη Βάσση στην εκδήλωση

του Χαράλαμπου Δράκου

Στο τέλος μίλησε ο κ. Λαοκράτης Βάσσης.

Το θέμα του Λαοκράτη Βάσση ήταν: «Το πολιτιστικό αντίδοτο στην κρίση που περνάει ο τόπος μας».

Θυμούμενος την δημοσιογραφική μου ιδιότητα απ’ όταν ήμουν υπεύ­θυνος ύλης και έκδοσης της εφημερίδας «Η Φωνή της Λάκκας» σας πα­ραθέτω ό,τι πρόλαβα να γράψω-αποτυπώσω από την κυριολεκτικά προ­φορική ομιλία του κ. Λαοκράτη Βάσση. Ό,τι λοιπόν πρόλαβα και κατέ­γραψα κατά την ρύμη αυτής της ομιλίας (στην ροή του λόγου του), στο βαθμό όσων μπόρεσα να καταγράψω, αυτό και παραθέτω.

Από την ομιλία του Λαοκράτη Βάσση:

Ο Λαοκράτης Βάσσης, απέδειξε ότι δεν είναι τυχαία γνωστός στο πανελλή­νιο,  αλλά και εκτός Ελλάδας. Με τις τεκμηριωμένες θέσεις του σαγήνευσε το ακροατήριο.

Μεγάλη μορφή της Λάκκας μας, κεφάλαιο για την ελληνική παιδεία.

Κάθε φορά που μιλάει, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, στην Πρέβεζα και αλλού συγκεντρώνει τα φώτα της επικαιρότητας πάνω του. Όλοι θέλουν να τον ακούσουν, επειδή κάτι βαρυσήμαντο θα μιλήσει.

Το φάρμακο για την κρίση.

Χωρίς πολιτιστικό φάρμακο δεν υπάρχει πολιτικό φάρμακο. Δεν γεν­νιούνται μακρυχέρηδες σε έναν τόπο, αν δεν σαπίσει πρώτα η ψυχή του ανθρώπου.

Ο τόπος ζει σε δύσκολη καμπή.

Τα αίτια όμως της κρίσης αυτής είναι το χρέος.

Μίλησε για αποικιακό χρέος, όπου οι δανειστές άφησαν να επιλέγεις εσύ σαν χώρα το πρόγραμμα που αρμόζει για να σωθείς. Σου δημιουρ­γούν έτσι την ψευδαίσθηση ότι εσύ θα δώσεις την λύση, σύμφωνα με αυ­τά που θέλουν αυτοί.

Η κρίση ανέκοψε την πορεία του τόπου.

Δύο δρόμοι υπάρχουν μπροστά στην κρίση:

α) Ένας δρόμος υπάρχει ως διαχειριστής της υποτέλειας, και

β) Ο άλλος δρόμος είναι της εθνικής αξιοπρέπειας, να ανακτήσεις την εθνική σου αξιοπρέπεια και να είσαι τότε ισότιμος με τους άλλους λαούς της Ευρώπης.

Χρεοκοπία έχουμε. Πρέπει να χαράξουμε δρόμο για να βγούμε από τα αδιέξοδα. Χρεοκοπία έχουμε, χρεοκοπία του 2009.

Η χρεοκοπία του 2009 είναι όσα μας συσσώρευσαν όλες οι μεταπολι­τευτικές κυβερνήσεις.

Με την χρεοκοπία αυτή του 2009, τελειώνει η μεταπολίτευση, τελειώ­νει το μεταπολιτευτικό μοντέλο ή το μοντέλο των 200 (διακοσίων) χρό­νων που έζησε αυτός ο τόπος.

Το 2021 θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια απελευθέρωσης! Μέχρι τότε δεν θα πρέπει να συνεχίζεται έτσι η σημερινή κατάσταση.

Η χρεοκοπία σημαδεύει το τέλος της μεταπολίτευσης.Η μεταπολίτευ­ση, που έχει στο ξεκίνημά της το στίγμα της προδοσίας της  Κύπρου.

Τα προηγούμενα χρόνια υπήρξε ευμάρεια, αλλά αυτή δεν ήταν από το περίσσευμα των κόπων μας, αλλά από την ρευστοποίηση των μερισμά­των των παιδιών μας και των εγγονών μας.

Αίτια της χρεοκοπίας.

α) Η πολιτική δέσμη. Τα πολιτικά συστήματα υπάρχουν για να υπη­ρε­τούν την κοινωνία και δεν υπάρχουν τα πολιτικά συστήματα για να νέ­μο­νται την εξουσία, γιατί τότε δεν την υπηρετούν.

β) Πολιτισμικά αίτια. Αν δεν συνεργούμε εμείς, οι πολιτικές που εί­ναι σε βάρος της κοινωνίας δεν περνούν. Φταίμε κι εμείς, όχι βέβαια με το γνωστό «μαζί τα φάγαμε», αλλά στον βαθμό που ο καθένας μας ανέ­χεται τέτοιες καταστάσεις του σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος να υπάρ­χουν.

Η κλίμακα των αξιών αντιστράφηκε.

Με την ευμάρεια ο κόσμος πήρε αμάξια, πήρε σπίτια κ.λπ., αλλά τα πήρε από δανεικά. Με τα δανεικά περνάγαμε καλά και όχι από το περίσ­σευμα των κόπων μας.

Η πυραμίδα εδώ αντιστράφηκε:

Στην βάση της πυραμίδας υπάρχουν τα υλικά αγαθά και στην κορυφή της υπάρχει ο άνθρωπος, κι αυτό σημαίνει ότι όλα τα υλικά αγαθά κ.λπ. συμβάλλουν για να ζήσει καλύτερα ο άνθρωπος.

Αν αναποδογυρίσεις την πυραμίδα, τότε ο άνθρωπος ζει για να απο­λαύ­σει τα υλικά αγαθά και είναι δούλος και υποτελής σε αυτά, ο άνθρω­πος τότε υπηρετεί τα υλικά αγαθά, αντί αυτά να υπηρετούν τον άνθρωπο.

Αντιστράφηκε δηλαδή η κλίμακα των αξιών.

Στο άλλο άκρο.

Όταν έπεσε η δικτατορία, αντί να απαλλαγούμε από τον αυστηρό τρό­πο, πήγαμε στο άλλο άκρο, στο τίποτε.Χάθηκε έτσι η μεταπολίτευση.

Υπήρξε Ελληνοκεντρισμός. Αναπτύχθηκε τότε η Χρυσή Αυγή, τραγι­κή αναίρεση του Ελληνικού πολιτισμού.

Από τον λιτό βίο (από τον μέτρο βίο) των προγόνων μας φτάσαμε στην υπερκαταναλωτισμό.

Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν είναι θρησκεία.

Το αντίδοτο στην κρίση.

Το αντίδοτο στην κρίση είναι το απόσταγμα της διαχρονικής αξιακής παρακαταθήκης του Ελληνικού πολιτισμού.

Τα γνωρίσματα του Ελληνικού πολιτισμού και τα μεγάλα του προ­στάγ­ματα είναι:

ü Όχι εθνικισμός (άλλο εθνικισμός άλλο η φιλοπατρία). Εθνικισμός εί­ναι η νοσηρή αγάπη για την πατρίδα, γιατί αγαπάς την δική σου πα­τρίδα, ενώ μισείς όλες τις άλλες πατρίδες κι αυτό είναι έξω από τον Ελληνικό πολιτισμό. Αυτό μοιάζει σαν να αγαπάς την δική σου μάνα και να μι­σείς όλες τις άλλες μάνες, δεν είναι δείγμα αυτό του πολιτι­σμού μας, του Ελληνικού πολιτισμού.

ü Όχι στον ρατσισμό. Όχι με ρατσιστική αντιμετώπιση του ανθρώπους. Αυτό είναι ομφάλιος λώρος με τον Ελληνικό πολιτισμό. Ο Ελληνικός πολιτισμός αφομοιώνει τα πάντα και αντί να χάνεται δυναμώνει.

ü Ο νοσηρός Ελληνοκεντρισμός. Αυτός δεν έχει σχέση με τον πολιτι­σμό μας. Οι άλλοι είναι ισότιμοι με εμάς.

Γνωρίσματα του πολιτισμού μας που αντέχουν στον χρόνο.

Ανοιχτός πολιτισμός. Ο πολιτισμός μας κυττάζει μακριά.

Φωτεινότητα. Ο πολιτισμός μας έχει φωτεινότητα. Θέλεις ο ήλιος, θέ­λεις οι συνθήκες, ακτινοβολεί παντού.

Ορθολογικότητα. Η Ελληνική ορθολογικότητα έχει ψυχή, έχει συναί­σθημα, έχει ευρύτερη ποιότητα σε σύγκριση με άλλους πολιτισμούς.

Αντιστασιακότητα. Ο λαός μας στο διάβα των αιώνων αντιστέκεται σε ό,τι είναι κακό. Δεν αποδέχεται όσους δεν του συμπεριφέρονται σω­στά. Ο λαός μας παλεύει εναντίον πολλών δεινών, ακόμη κι όταν είναι πολύ δύ­σκολο να τα αντιμετωπίσει, κι αυτό το έδειξε στο έπος του 1940.

Ο πλούτος που μας έρχεται από την αρχαιότητα.

Αναγεννητική προσπάθεια και από την Εκκλησία. Η Εκκλησία βοη­θούσε τον λαό μας στις δυσκολίες του. Στην Ανατολή δεν είχαμε Ιερά Ε­ξέταση κι αυτό δείχνει διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων από την Εκ­κλησία που σέβεται τον λαό και δεν τον διώκει.

Ο πολιτισμός της Δύσης.

Ο πολιτισμός της Δύσης σήμερα δημιουργεί μια επεκτατική συ­μπερι­φορά προς την φύση. Ο πολιτισμός της Δύσης τρώει την φύση, τρώει τα παιδιά του, τρώει τους ανθρώπους του. Μολύνει το σύμπαν ο σημερινός πολιτισμός.

Βέβαια, ο πολιτισμός της Δύσης είναι πολύ μεγάλος, αλλά εμείς έ­χουμε να προσθέσουμε σε αυτόν. Δεν είμαστε αρνητικοί σε αυτόν, αλ­λά πρέπει να βελτιωθεί.

Η διαφορά μας με τον πολιτισμό της Δύσης είναι ότι:

Σ’ εμάς η γνώση και η πράξη έχουν στόχο την αρετή, έχουν στόχο να σε πάνε στην αρετή. Σ’ αυτούς αυτό δεν ισχύει.

Η έννοια του προσώπου κι όχι του ατόμου. Ο πολιτισμός μας είναι Προ­σωποκεντρικός, π.χ. όλοι συζητάμε στα καφενεία, στα σπίτια μας κ.λπ. για τα πρόσωπα και δεν μιλάμε για τα άτομά μας μόνο. Στην Δύση το άτομο έχει σημασία μόνο.

Το νόημα της ζωής. Εμείς θέλουμε ευμάρεια, που να περιλαμβάνει όχι μόνο φαγητό για το στομάχι μας να ζήσουμε απλά, αλλά θέλουμε και πνευματική ανάπτυξη, τέχνες κ.λπ. Η Δύση θέλει μόνο χρήμα, μόνο δο­λάρια.

Είμαστε στην Ευρώπη. Δεν προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι είμα­στε Ευρωπαίοι, αφού το 80% της Ευρώπης προέρχεται από τον Ελληνικό πολιτισμό (από την αναγέννηση κ.λπ.). Δώσαμε στην Ευρώπη.

Οι Έλληνες πήραν από τους Αιγυπτίους, από τους Χετταίους κ.λπ. και όσα πήραν τα προσάρμοσαν, τα ανέπτυξαν και τα έδωσαν παντού.

Υπάρχει αμφίδρομη-διπλή σχέση μεταξύ του Ελληνικού πολιτισμού και του σημερινού πολιτισμού της Δύσης. Δώσαμε και πήραμε.

Στο «δια ταύτα».

Έχουμε μετατραπεί σε μια μετανεοτερική αποικία χρέους από το 2009 και μετά, όλοι μας. Γι’ αυτό όλοι να δουλέψουμε πολιτιστικά, πατριωτι­κά. Πρέπει να γίνει ένα μεγάλο πατριωτικό κίνημα για να βγάλουμε τη χώρα μας από το χαντάκι στο οποίο έχει πέσει.

Και όλοι μας να δουλέψουμε γιατί φταίμε όλοι μας που ο τόπος μας έφτασε μέχρις εδώ.